Klote dag

WAT een VRESELIJKE dag vandaag. De ochtend begon met een grote schoonmaak, aangezien gisteravond het nieuwe stro gebracht werd. Ondanks dat veel stallen leeg moesten, was het eigenlijk zo gebeurd.

Tegen half 12 kwam de veearts. Nadat hij de paarden nagekeken had en ons voorschriften en instructies meegaf, alles volledig in het Engels, Chapó voor deze kerel, kwam het moeilijke besluit daar.

Kleine Mini van 29, was op. Inmiddels was geconstateerd dat ze artrose aan haar heupjes had, waardoor ze niet meer overeind kon komen op eigen benen. We maakten het besluit om haar uit haar lijden te verlossen. Een moeilijk moment, maar wel een mooi afscheid. Ze was snel weg, maar ging vredig. Na een emotioneel afscheid hebben we haar afgedekt.

Alsof dit nog niet alles was, was ook Brandy op. Deze hengst, het paardje van Luna, was pas 3 jaar. Toen Brandy nog een veulen was, heeft zijn moeder op zijn hals gestaan, wat waarschijnlijk voor een botbreuk gezorgd heeft. Dit is scheef aangegroeid en zorgde voor blijvend letsel aan zijn evenwichtsorgaan, hals, rug en benen. Dit maakte hem sloom en lomp. Een hengst van 3 moet springen, hinniken en blij kunnen zijn. Om het nog te proberen was het risico te groot. Hij had nu nog geen pijn, maar het kon nog met de dag verslechteren. Als hij dan zou liggen, zou hij met pijn moeten sterven, en dat wilde we hem niet aandoen.

Ik had het ontzettend te doen met Luna, eergisteren haar pony Pepper, en vandaag dan haar paardje Brandy. Luna ging stuk, ondanks dat ook Brandy op een rustige manier ging. Een vreselijk moment, niet te beschrijven. Een meisje van 13 gun je dit niet.

Na dit emotionele moment, waar amper 10 minuten tussen zat, hadden Afke en Leo gezorgd voor heerlijke nasi met sate saus. Een heerlijke break om het emotionele moment een beetje te doorbreken.

Laat ik jullie kennis maken met Careltje. Carel is een onwijs toffe kerel, uiteraard een Fries, van 14 jaar. Na een ongeluk met een marathon wagen in Nederland, is hij afgekeurd en moest naar de slacht. Een vrouwtje heeft hem gered, en naar hier laten komen. Hij heeft er een rugblessure aan overgehouden, wat maakt dat hij niet meer bereden kan worden door volwassen. Door een infectie die hij hier heeft opgelopen, een kleine 2 weken terug, is hij was af- en ingevallen. Ik verzorg hem al 2 weken, en gaat heerlijk vooruit. Hij is braaf, lief, loopt zonder touw mee en kent vele oefeningen uit de vrijheidsdressuur. Jullie gaan idd al mee in mijn denken, ik denk er serieus over hem mee te nemen naar Nederland. Niet alleen voor mezelf, ook voor mijn zusje en als maatje voor Rinus (Ik moet dit nog wel even bespreken thuis en met mijn lieftallige vriendje). Dan kan hij lekker 24/7 op de wei, lekker genieten van zijn leven. Ik hoop dat ik iets voor hem kan doen, als dit haalbare kaart is.

Halverwege de middag zijn Femke en ik opnieuw vertrokken naar haar ouders, even weg van alle narigheid en emotionele momenten van vandaag. Heerlijk ontspannen middag gehad, waarna we weer terug keerde naar Los Caballos Luna.

's-Avonds mijn vriend Confi weer gereden. Hij was fris en had niet echt de behoefte hard te werken. Ondanks dat lekker even uitgewaaid in de bak. Daarna, samen met Luna en Femke en op Chiquello, nog lekker een rondje gehuppeld in de bak, als afleiding van de emotionele dag.

Het was een bewogen dag, maar nu ik lekker in het woonhuis ben, met mijn hondenvriendinnetje Lola, Luna en Femke en HEEL veel rust, gaat het al stukken beter. Nog 1,5 week en ik ga, hoop ik met goed nieuws voor Carel, terug naar Nederland.